Kun je een keloïd litteken verwijderen of behandelen?

Niemand zit op een litteken te wachten. Maar wanneer er sprake is van een keloïd litteken is dit extra vervelend. Het geeft flink wat klachten en kan er ontsierend of lelijk uitzien. Niet verwonderlijk dat je je afvraagt of je een keloïd litteken kunt verwijderen. Maar is dit zomaar mogelijk en wat zijn alternatieven?

Tip: wil je meer weten over jouw litteken en hoe je deze het beste kunt behandelen? Lees de gratis littekengids.

Snel naar:

• Wat is een keloïd litteken?
• Kenmerken van een keloïd litteken
• Een keloïd litteken verwijderen, is dat mogelijk?
• Een litteken behandelen in plaats van verwijderen, hoe werkt dat?
• Meer weten over keloïden?

Wat is een keloïd litteken?

Een keloïd (meervoud keloïden) is een stug en verheven litteken dat buiten de grenzen groeit van de oorspronkelijke verwonding, en ook lange tijd blijft doorgroeien (woekeren). Je huid maakt dan overmatig littekenweefsel aan. Het wordt ook wel abnormaal littekenweefsel of ‘wild vlees litteken’ genoemd.

Een keloïd litteken noemen we een afwijkend litteken. Dat betekent dat dit type litteken anders groeit dan een normaal litteken. Naast een keloïd zijn ook hypertrofische littekens en atrofische littekens, vormen van afwijkende littekens.

Kenmerken van een keloïd litteken

Een keloïd kan bij elke vorm van huidbeschadiging ontstaan. Zoals bij een operatiewond, brandwond, vaccinatie, na het zetten van een tatoeage of een piercing (dus aan het oor/helix) en na een keizersnede.

Een keloïd kan zelfs spontaan ontstaan, zonder dat er een beschadiging van de huid is geweest. Keloïden op het borstbeen zijn hier een voorbeeld .

Een keloïd litteken:

• Is verdikt
• Blijft doorgroeien in de gezonde huid (woekeren)
• Is vaak donkerder en paars van kleur
• Geeft vervelende klachten zoals jeuk, pijn en het trekken van de huid
• Het zorgt soms voor mobiliteitsproblemen wanneer het zich op bepaalde plekken bevindt. Zoals de elleboog, hand en andere gewichten.

Ook is het zo dat een keloïd litteken direct kan ontstaan nadat je wond gesloten is. Maar soms ontstaat het pas na verloop van tijd. En een keloïd wordt zelden vanzelf weer normaal. Behandeling is dus noodzakelijk.

Risicofactoren bij het ontstaan van een keloïd litteken

Een aantal omstandigheden of risicofactoren, kunnen er toe leiden dat bij jou de kans op het ontstaan van een keloïd litteken of een ander soort afwijkend litteken groter is. Het is beter om uit voorzorg je litteken te behandelen wanneer je één van deze risicofactoren bij jezelf herkent.

• De ernst en oorzaak van de verwonding. Hoe dieper en groter de wond, hoe groter de kans op een afwijkend litteken.
• De wond loopt niet gelijk met de huidlijnen. Een wond door een ongeluk loopt vaak tegen de huidrichting in. Dit in tegenstelling tot een operatiewond. Een litteken dat niet gelijk loopt aan de bestaande huidlijnen wordt eerder afwijkend. Een medisch specialist probeert daarom altijd een operatiewond in een lijn met de huid te maken. Dit om de kans op afwijkende littekens te verkleinen.
• Snelheid wondgenezing. Wonden met een vertraagde genezing die na 2 á 3 weken nog niet dicht zijn, hebben een verhoogd risico uit te groeien tot een afwijkend litteken.
• De plek van je litteken. Plekken op je lichaam waar spanning op het litteken staat geven een verhoogd risico. Bijvoorbeeld bij gewrichten.
• Huidskleur. Mensen met een donkere huid en mensen met rood haar in combinatie met een (heel) lichte huidskleur lopen een groter risico op een afwijkend litteken.
• Genetische voortbeschiktheid. Genetische factoren spelen een rol bij het ontwikkelen van een afwijkend litteken. Wanneer een familielid in het verleden een afwijkend litteken heeft gehad, is de kans groter dat jij bij het ontstaan van een wond ook een afwijkend litteken krijgt.
• Leeftijd. Op jonge leeftijd heb je meer kans op een afwijkend litteken. De jongere huid geneest weliswaar sneller, maar groeit ook harder. Een kind heeft daardoor meer kans op een afwijkend litteken dan een volwassene.

Wil jij weten of je een grotere kans hebt op het ontstaan van een keloïd litteken? Lees dan meer op onze webpagina: risico’s op een afwijkend litteken

Lees meer over de behandeling van keloïd littekens op onze keloïd pagina.

Een keloïd litteken verwijderen, is dat mogelijk?

Er zijn methoden om een keloïd litteken te laten weghalen. Maar dat kan gevolgen hebben. Lees de verschillende methoden hieronder.

Stikstofbehandeling / Cryotherapie

Er bestaan stikstofbehandelingen die keloïd littekens van binnenuit bevriezen. De medische naam is Cryotherapie. Het is een bekende methode die vooral veel bij wratten wordt toegepast.

Tijdens deze ingreep wordt het keloïd verdoofd, waarna een holle naald door het litteken wordt gestoken. Het is de bedoeling dat het keloïd daarmee afvlakt. Dit heeft dan weer als nadeel dat het resterende keloïd wat roder kan worden.

Wegsnijden van het litteken

Een andere mogelijkheid is een keloïd litteken weghalen door het tijdens een operatie weg te snijden. Na het wegsnijden wordt de wond gesloten met hechtingen.

Omdat er bij deze behandeling een kans bestaat dat het nieuw ontstane litteken, zelfs groter wordt dan het originele litteken, wordt er zelden gekozen voor een operatie. Een litteken wegsnijden is een methode die ook wel eens in combinatie met cryotherapie wordt gebruikt.

Injecties met corticosteroïden (intralesionale TAC (40 mg/ml) injectie)

Bij deze methode kiezen chirurgen ervoor om het litteken in te spuiten met een kleine hoeveelheid corticosteroïden. De vloeistof wordt direct in het keloïdweefsel ingespoten. Dit kan een pijnlijke behandeling zijn en om de pijn wat te verzachten wordt de corticosteroïd vaak verdund in een verdovingsvloeistof (lidocaïne). Deze behandeling kan uitmonden in een langdurig traject. Meerdere injecties zijn vaak nodig vóórdat het keloïd kleiner en zachter wordt.

Radiotherapie of bestraling

Bij zeer hardnekkige keloïden is één van de laatste middelen die een plastisch chirurg inzet, radiotherapie, ofwel bestraling. Bij deze behandeling wordt het keloïd tijdens een poliklinische ingreep kleiner gemaakt (krimpen).

Een litteken behandelen in plaats van verwijderen, hoe werkt dat?

Hierboven benoemde we een aantal methoden om je keloïd litteken chirurgisch (deels) te laten verwijderen. Hier zijn risico’s aan verbonden. Je kunt daarom ook proberen om de groei van een litteken zo veel mogelijk af te remmen.

Een keloïd litteken behandelen met siliconenpleisters

Een behandelmethode met siliconenpleisters kun je prima zelf thuis uitvoeren. Ook in het ziekenhuis of in andere behandelcentra worden siliconenpleisters ingezet. Een siliconenpleister plak je op je litteken.

Door het litteken te bedekken met een siliconenpleister wordt het vochtverlies van je litteken genormaliseerd tot vrijwel hetzelfde niveau als de omliggende huid. Dit verbetert de hydratatie en herstelt de vochtbalans. In reactie daarop wordt het litteken soepeler, vlakker, minder rood en rustiger. Eventuele jeuk of irritatie van het litteken wordt verzacht of zelfs weggenomen.

Er wordt daarbij niet gesneden in de huid en het litteken wordt ook niet op een andere manier binnengedrongen.

De focus ligt bij siliconenpleisters dus niet op het verwijderen, maar het voorkomen of behandelen van je keloïd litteken, waarbij het zo is dat een keloïd litteken voorkomen altijd beter is dan behandelen. Daarom is het van belang om na wondsluiting meteen te beginnen met siliconenpleisters.  Het is een logische vervolgstap die je neemt nadat de wond zich gesloten heeft.

Siliconenpleisters voor keloïden kunnen ook in combinatie met injecties met corticosteroïden (intralesionale TAC (40 mg/ml) injectie) worden ingezet. Deze methode bespraken we al in een eerdere paragraaf.

Meer weten over keloïden?

• Bekijk onze Keloïd litteken pagina
• Lees ook het blog: Ik heb een keloïd litteken bij mijn oor
• Meer weten over de werking van siliconenpleisters? Lees er meer over op onze productpagina.